Is het nu echt voorbij?
geef je nu niet meer om mij?
Woorden schieten mij tekort,
mijn leven ligt in gort.
Tranen rollen over mijn wangen,
tranen van verlangen.
Ik kan je niet vergeten,
wou dat je dat zou weten.
Waarom heeft het toch niet mogen zijn?
waarom kon ik niet vaker bij je zijn?
Onze vriendschap wou ik niet verstoren,
zonder jou ben ik toch verloren.
Ik zat te wachten, keer op keer,
maar ik zag, of hoorde je niet meer.
Iemand anders sprak voor jou,
moet ik dat geloven nou?
Zal ik nooit meer in je ogen kijken?
zal je naam, niet meer op mijn beeldscherm prijken?
Waarvoor heb ik moeten wijken?
Ik zal voelen, enkel kou,
als ik verder moet, zonder jou.