Alleen zit ik op mijn kamertje daar
het is zo kerstmis ja dat is waar
triest kijk ik door de ramen heen
wat voel ik me alleen
iedereen is druk
voor hun kan de kerst niet stuk
een dikke traan
valt op het vensterraam
Want het is stil
is dat nu het leven wat ik wil
mijn hart is gebroken
wat doet het zeer
Zal ik er een einde aanmaken
ja het leven staken
ik durf niet ik ben bang
die tunnel is ook zo naar en lang
Ik denk dat ik maar ga slapen
des te eerder zijn die dagen voorbij
misschien voel ik me morgen wel blij