Wie ik ben?
Is voor mijzelf geen vraag,
maar wat ik ben,
wordt moeilijker.
Ik kijk naar mezelf,
naar de mond die lacht.
De donkere kleine bruine ogen,
naar de sproeten op mijn gezicht,
naar de neus die ik beslist haat.
Nee, ik ben niet het knapste mensje dat hier op deze aarbol rondloopt.
Maar als ik dan kijk naar een klasgenoot van mij,
zie ik alleen maar perfectie.
Zij is mooi zo mooi,
maar ze wordt gehaten door klasgenoten van mij uitsluitend de meisjes.
Natuurlijk de jongens niet die vinden het fantastisch om naar haar te kijken ze is in alles goed atletiek,turnen, alles kan ze goed.
Ze is niet dom.
Maar wordt gehaat.
Natuurlijk zou ik die volmaakte perfectie wel willen, hebben die zij heeft maar die haat die de meisjes omtrend haar hebben die is verschikkelijk.
Zij heeft geen vriendinnen terwijl ik gelukkig 2 hele goeie vriendinnen heb!
Ik heb diep medelijden met haar terwijl ze zo'n aardig meisje is maar zo diep wordt gehaat....
Ik wens haar geen jaloezie toe maar ja zoals iedereen het zegt:vrouwen vergeven vrouwen alles bedriegen,stelen carriere maken echt bijna alles maar wat ze een andere vrouw niet vergeven is haar als iemand volledig perfect is
terwijl de vrouw in feite er toch niks aan kan doen?