Warmte verbleekt
in zwijgende
kilte, ze breekt
de nietszeggende stilte
onrust prijkt
in de vroege schemering
tijd verstrijkt
in stille verering
van leven.
Leven toonde
de muziek in mijn hart
klanken van liefde
stemden me verdrietig en verward
tijd verbrak
de stille belofte
mijn hart sprak
met de warmte
van liefde.
Liefde opende deuren
door haar verleid
zag ik kleuren
in het tapijt
van nieuwe dageraad
waar zonlicht
brak op mijn gelaat
mijn hart verlicht
want daar was jij.
Jij gaf warmte en verbrak
de stille belofte
toen je sprak
verbleekte
de schemering
je speelde met tijd
de klanken van haar breken
raak ik niet meer kwijt
mijn handen vol scherven…..