De zwarte kamer
De zwarte kamer
En toen was de wereld zwart
En blauw en bewogen
Schimmen wel en niet en omgekeerd
Bewoog ik ook
In het niets naar oneindigheid zonder
Jou en mij en alles
Werd lichter totdat ik zag
Dat het niet echt was en
Alles een illusie bleek te zijn
Zonder enig uitzicht of
Verbetering van mij en mijn hart
Dat voor altijd gebroken zou zijn
En fel zou schijnen in de onzichtbare
Zwarte kamer,
Versplintert en
Gestopt
En toen was de wereld zwart
En blauw en bewogen
Schimmen wel en niet en omgekeerd
Bewoog ik ook
In het niets naar oneindigheid zonder
Jou en mij en alles
Werd lichter totdat ik zag
Dat het niet echt was en
Alles een illusie bleek te zijn
Zonder enig uitzicht of
Verbetering van mij en mijn hart
Dat voor altijd gebroken zou zijn
En fel zou schijnen in de onzichtbare
Zwarte kamer,
Versplintert en
Gestopt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||