een roos
een knuffel verpakt in een doos
altijd gesloten en verstopt
tot alles stopt
dan heel even
open ik de doos
.....
en voel ik wat liefde
kom wat dichterbij
tot ik de doos weer sluit
en je verder weg duw
dan ooit eerder
...
En dan als de doos gesloten is
krijg je weer spijt
zonder schuld te hebben
open de doos
en voel mijn nabijheid
sluit hem
en voel mijn afstandelijkheid
.....
eens in de zoveel tijd
is de doos geopend
en wil ik de warmte voelen
maar helaas voor jou
blijft hij te lang gesloten
en blijf ik je afstoten
......
de doos
dicht geplakt met tape
en nietjes bovendien
wil ik lange tijd niet meer zien
de doos
gesloten voor jou
door mij alleen geopend
....
een keer in de 100 dagen
kom ik je om de doos vragen
helaas veel te weinig
helaas niet genoeg
om van mij te houden
om een doos te openen
om aan mij te wennen
..........
de doos dichtgeplakt
en verstopt
een knuffel erin te bonken
om aandacht te vragen
heb ik weer gesloten....


Esther van den Bosch