Getekend door littekens,
vele stormen doorstaan,
pijn en verdriet aangedaan.
Klopt het door,
minuut na minuut,
soms bijna stil te staan.
Druppels van pijn,
gemaakt tot een kwetsbaar iets,
mezelf in toom houdend
komt er eens een dag,
dat het niet meer bloedt.
Zal het dan misschien,
In weelderige bloei staan