Ton Rijkers: | Dinsdag, juli 16, 2002 09:54 |
Hoi Jes, Wat mij ook zo ontroert in deze kinderen is dat zij,deze kinderen dus, vaak zo vol levenslust en vertrouwen zitten. En ook zoveel kunnen opbrengen om b.v. hun ouders, broers en zussen nota bene nog te troosten. Een prachtig en gevoelig gedicht... Groetjes, Ton |
|
No Name: | Dinsdag, juli 16, 2002 00:27 |
ja... ik had het er vandaag nog met mijn zus over... ook ik was er een... prachtig verwoord! lief om die sterke mensjes eens even in het middelpunt te zetten... ze verdienen het! echt een heel mooi gebaar... liefs, meike |
|
*Vlinder*: | Maandag, juli 15, 2002 21:51 |
*Slik* het is allemaal waar en heel mooi verwoord word er beetje droevig van : ] proficiat Knuff Karolien |
|
free: | Maandag, juli 15, 2002 21:45 |
mooi meis..... een gezond mens heeft wel duizend wensen een ziek mens maar 1 en dan zie k hier soms mensen die hun leven weg willen gooien en mn hart huilt... en denk aan die kindjes die zo graag willen leven liefs free ~((O))~ |
|
freshprince: | Maandag, juli 15, 2002 21:04 |
de mensen met de ergste ziekten genieten het meest van het leven. mooi geschreven X freshprince |
|
Gerda: | Maandag, juli 15, 2002 20:50 |
Prachtig geschreven, het leven is nu eenmaal niet eerlijk verdeeld! | |
Robski: | Maandag, juli 15, 2002 20:44 |
De mensen met het meeste levenslust lijken vaak als eerste te moeten gaan.. vreemd is dat... Heel mooi geschreven... Liefs, Rob |
|
Auteur: Jessica de jong | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Robski | ||
Gepubliceerd op: 15 juli 2002 | ||
Thema's: |