eenzaam en verlaten loop ik door het park
het regent en dus vallen de tranen
die over mijn wangen rollen niet op
dat is maar goed ook
want ik wil niet dat iemand ze ziet
plotseling voel ik een arm
op mijn schouders
traag draai ik m'n hoofd opzij
om te zien wie er naast me loopt
m"n hart staat stil
je neemt me in je armen en vraagt
zacht wat er scheelt
zo staan we daar minutenlang
in elkaars armen ,zonder iets te zeggen
en de regen....... voel ik allang niet meer