Nog even en ik ga...
Zoveel haat zoveel pijn.
Ik vraag me af waarom moet ik hier nog zijn.
Zoveel woede en zoveel verdriet.
Maar er is niemand die het ziet.
Een glas gooi ik kapot.
Jezus ik voel me toch zo verrot.
Van de grond pak ik een scherf.
Waar ik een litteken mee in mijn hand kerf.
Bloed over mijn armen.
Tranen over mijn wangen.
Laat het bloed stromen.
Het voeld zo warm zo fijn ik kan et niet geloven.
Weer een litteken erbij.
Maar door het bloed voel ik meer fijn dat is waarom ik snij.
Nog even heel even en ik ga hier vandaan.
Nog even en ik laat mijn leven gaan.
Ik vraag me af waarom moet ik hier nog zijn.
Zoveel woede en zoveel verdriet.
Maar er is niemand die het ziet.
Een glas gooi ik kapot.
Jezus ik voel me toch zo verrot.
Van de grond pak ik een scherf.
Waar ik een litteken mee in mijn hand kerf.
Bloed over mijn armen.
Tranen over mijn wangen.
Laat het bloed stromen.
Het voeld zo warm zo fijn ik kan et niet geloven.
Weer een litteken erbij.
Maar door het bloed voel ik meer fijn dat is waarom ik snij.
Nog even heel even en ik ga hier vandaan.
Nog even en ik laat mijn leven gaan.
Reacties op dit gedicht
| .rose: | Vrijdag, december 24, 2004 17:45 |
| hey komop he.. je mag niet gaan.. er zouden teveel mensen zijn die je missen.. er zijn vast ook goede dingen in je leven! je mag altijd mailen :) liefs & knuf .rose |
|
| Emotions: | Dinsdag, juli 16, 2002 19:36 |
| Ik weet niet of 't fictie is of realiteit..maar anders wens ik je ontzettend veel sterkte.. Je kunt altijd mailen!!! Keep your head up! Mooi geschreven.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mellody | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||