Ik voel me zo verot.
Nog even en ik ga helemaal kapot.
Ik zoek weer troost in de drank en in de wiet.
Maar denk maar niet dat iemand het ziet.
Niemand ziet mijn tranen.
Niemand ziet ze een weg langs mijn wangen banen.
Door de wiet voel ik me weer even fijn.
Daardoor ben ik even verlost van mijn pijn.
Het zelfde geldt voor de drank.
Ik geef de mensen die de drank uit hebben gevonden mijn dank.
Maar als dat alles weer is uitgewerkt.
Voel ik me lang niet meer zo sterk.
Geen zin meer in het leven.
Er valt toch niets meer te geven.
Heb om mij maar geen verdriet.
Want zo hebben jullie het beter echt waar ook al geloven jullie et niet