Het blijft voor mij een onbegrijpelijk mysterie.
Ik had nooit gedacht dat een mens zo geliefd kon zijn.
Eerlijk gezegd was ik lange tijd bang voor de liefde.
Het ontdekken van de waarheid over wat liefde werkelijk is heeft men leven op zen kop gezet.
Het gevoel werd toen zo reëel voor mij, dat ik er helemaal door overspoeld werd.
Op een zekere dag begon mijn honger naar liefde mijn voorgeprogrammeerde verstand te overwinnen.
Hij liet me zien dat hij overvloed voor me bestemd.
Leven dat stroomt als een machtige rivier in mijn eigen innerlijk.
Een persoonlijke openbaring van hem, die mij niet verstoot of verafschuwt omdat ik men fouten heb, maar die mij elke dag wil omhelzen omdat hij zoveel van me houdt.
Dat betekent natuurlijk niet dat mijn leven ineens hemel op aarde werd.
Moeite en strijd bleven een werkelijkheid.
We hebben de woorden wel, maar de werkelijkheid ontbreekt veel meer dan we vaak durven erkennen.
Er is geen mooiere werkelijkheid dan de armen van je geliefde om je heen.
Het is mooier dan wat ik me ooit kan indenken...