dierbare...
wat is het toch raar om een mens te zijn...
het enigste wat je in je leven hebt is ontzettend veel pijn...
want niet alleen mijn broer maar ook andere mensen sterven...
en dan zijn er van die verrotte mensen die er alleen zijn om te erven...
ik leef zo met de mensen mee die iemand dierbaars zijn verloren...
het is zo verschikkelijk om die gene ze stem nooit meer te horen...
het leven is gewoon zo, als iemand sterft moet je door leven...
en je andere dierbaren je liefde enzo geven...
je mag er niet te lang om blijven treuren...
anders gaat er met je zelf niet veel goeds gebeuren...
toch blijft iedereen erom treuren en hebben ze veel pijn...
want het enigste wat ik en zij willen is bij die dierbare persoon zijn...
wat ik nog zeggen wil (ook al kan ik dat zelf niet) leef door met die dierbare persoon in je hart...
want dan pas heb je weer wat aan je leven en ben je een grote schat...
dus leef je leven zo als jij dat wil ook al is ie erg hard...
want voor je het weet ligt er een rouwkaart op je mat...
liefs jessica
het enigste wat je in je leven hebt is ontzettend veel pijn...
want niet alleen mijn broer maar ook andere mensen sterven...
en dan zijn er van die verrotte mensen die er alleen zijn om te erven...
ik leef zo met de mensen mee die iemand dierbaars zijn verloren...
het is zo verschikkelijk om die gene ze stem nooit meer te horen...
het leven is gewoon zo, als iemand sterft moet je door leven...
en je andere dierbaren je liefde enzo geven...
je mag er niet te lang om blijven treuren...
anders gaat er met je zelf niet veel goeds gebeuren...
toch blijft iedereen erom treuren en hebben ze veel pijn...
want het enigste wat ik en zij willen is bij die dierbare persoon zijn...
wat ik nog zeggen wil (ook al kan ik dat zelf niet) leef door met die dierbare persoon in je hart...
want dan pas heb je weer wat aan je leven en ben je een grote schat...
dus leef je leven zo als jij dat wil ook al is ie erg hard...
want voor je het weet ligt er een rouwkaart op je mat...
liefs jessica
Reacties op dit gedicht
| christina : | Dinsdag, december 26, 2000 10:36 |
| Lieve Jessica Ik begrijp wat je met je gedicht bedoelt. Soms dan krijg je de tijd niet om je verlies te verwerken. Maar toch wil ik je sterkte wensen. Gelijk heb je als je zegt je mag niet lang treuren je leven gaat verder Maar dat is moeilijk ik weet wat je bedoelt ik zeg dat zelf ook vaak. Liefs Christa |
|
| ilona: | Vrijdag, december 22, 2000 18:56 |
| alles heeft zijn tijd nodig meid....je weet wat ik je gezegd heb..... | |
| Firebolt: | Vrijdag, december 22, 2000 18:03 |
| Jou gaat het ook lukken.... neem de tijd om het verlies te verwerken en te accepteren, je zal zien dat tijd alle wonden heelt. Liefs, Firebolt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jessica | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2000 | ||
| Thema's: | ||