filosofie
Geen donkere gedachten meer
De zon schijnt door het raam
De bomen zijn zo groen
Met hier en daar een vogel
Ben van de aarde weggeweest
Wel zes uur lang
Hier was mijn lichaam
Waar mijn geest
Dat blijft het groot geheim
Waar niemand achter komt
Ik heb in de eeuwigheid gezweefd
Maar ik heb niet even kunnen gluren
Had o zo graag wat willen zien
Mijn liefsten misschien?
De zon schijnt door het raam
De bomen zijn zo groen
Met hier en daar een vogel
Ben van de aarde weggeweest
Wel zes uur lang
Hier was mijn lichaam
Waar mijn geest
Dat blijft het groot geheim
Waar niemand achter komt
Ik heb in de eeuwigheid gezweefd
Maar ik heb niet even kunnen gluren
Had o zo graag wat willen zien
Mijn liefsten misschien?
Reacties op dit gedicht
| Koelemij, Harold: | Woensdag, juli 17, 2002 18:50 |
| wb Granny (OO) Oh ik zie met me verrekijker dat het gelukkig wat beter gaat |
|
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, juli 17, 2002 18:34 |
| inderdaad blij dat je toch weer bij ons terug bent! :) | |
| charly: | Woensdag, juli 17, 2002 17:19 |
| Hmmm, maar we zijn met z'n allen toch blij dat je weer onder ons bent, | |
Over dit gedicht
| Auteur: cyberoma | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||