"rene"
weggerukt uit het leven
warm van hart een echt goed mens
zijn zoon huilend aan de telefoon
het gaat niet goed met papa
wat zeg je tegen een kind
dat zijn vader sterven ziet
waar kan je steunen
in zijn groot verdriet
ik hield me groot
hij mocht niet horen
dat ik de moed echt had verloren
die jonge zoon midden in het leven
moet zijn vader nu aan de aarde geven
zijn broer stil
anders in zijn verdriet
verbergt het diep van binnen
en uit het niet
de spil de moeder de vrouw
moet voortaan verder
zonder haar liefde haar maatje
haar circel niet meer rond
haar onmisbare schakel
ligt voortaan verborgen in de grond
rene is een broer van een goede vriend van mij
heb hem in deze zomer leren kennen
en zijn gezin
2 zoons een lieve vrouw
toen ik hem voor het eerst zag was net de kanker bij hem ontdekt
een sluimerende vorm
en na een hevige strijd heeft zijn lichaam het niet langer kunnen opbrengen
gisteren op 21 december is hij gestorven
de mensheid zal het voortaan zonder dit prachtige warme en oprechte mens moeten doen....
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, september 17, 2001 20:35 |
| Cath... pas nu lees ik je gedicht en voel je pijn. En al is het laat, ik wens jou en de familie aldaar alsnog heel veel sterkte dikke knuff, Arie |
|
| Mark: | Zondag, december 24, 2000 15:07 |
| Mooi geschreven...helaas weer een... Veel sterkte!!!! liefs Mark |
|
| ilona: | Vrijdag, december 22, 2000 22:50 |
| katje ik leef met je mee...je bent een gevoelsmens en ik weet wat je nu meemaakt.....ik deel met je ik ken de pijn lieverd...ik hou van je....liefs ilona | |
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2000 | ||
| Thema's: | ||