De eenzame man
Iemand riep op het plein
aan de bomen die er stonden,
omdat er geen mensen waren.
'Ik zie haar graag'
Hij schreef een liedje voor haar
zonder dat ze bestond.
Alleen in zijn dromen
beminde hij haar.
Hij was elke morgen bang
om weer wakker te worden
en de leegte in zijn bed
te voelen als een kille metgezel.
aan de bomen die er stonden,
omdat er geen mensen waren.
'Ik zie haar graag'
Hij schreef een liedje voor haar
zonder dat ze bestond.
Alleen in zijn dromen
beminde hij haar.
Hij was elke morgen bang
om weer wakker te worden
en de leegte in zijn bed
te voelen als een kille metgezel.
Reacties op dit gedicht
| viv: | Donderdag, juli 18, 2002 20:59 |
| Mooi gedicht! | |
| Soledad: | Donderdag, juli 18, 2002 14:22 |
| En op een morgen werd hij wakker, en voelde hij de warmte van haar. Die naast zijn lichaam begon, en door zijn lichaam stroomde. Op die morgen werd hij wakker, om nooit meer in slaap te vallen, en opnieuw, als een kille metgezel te voelen... Mooi gedicht.Liefs Carlijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||