wildernis
in de duisternis,
voel ik het gemis.
het licht van de maan,
om verder te gaan.
ik kan 't niet vermijden,
en voel mij dieper glijden.
in de diepte van de duisternis.
en verdwaal in de wildernis.
laat me aub niet gaan,
steek 't licht voor me aan.
verdrijf deze duisternis,
en bevrijd me uit de wildernis.
§linda§
voel ik het gemis.
het licht van de maan,
om verder te gaan.
ik kan 't niet vermijden,
en voel mij dieper glijden.
in de diepte van de duisternis.
en verdwaal in de wildernis.
laat me aub niet gaan,
steek 't licht voor me aan.
verdrijf deze duisternis,
en bevrijd me uit de wildernis.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Vrijdag, juli 19, 2002 05:46 |
| ik steek al de lichten aan voor jou, kom maar in het licht, laat de schaduw achter. mooi geschreven Linda, Vele groetjes thuis en voor jou een mega knuffel. Roosje | |
| *!_Joda_!*: | Vrijdag, juli 19, 2002 01:19 |
| de schreeuw om hulp als je zelf het licht niet meer ziet, niet meer weet hoe de schakelaar werkt, vergeten hoe met een "mes" een weg te banen in de overwoekerende wildernis(welke plantjes zijn zeldzaam, welke mogen weg?) tis niet eenvoudig zonder hulp!!! ^__^ Joda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||