Als klare klanken klinken
Als klare klanken klinken
De kleuren van de regenboog
In watervallen, we verdrinken
Met de klanken in het oog
Als klare klanken klinken
De toonaarden van de geest
In gedachten, we zinken
Was als het ware geweest
Als klare klanken klinken
De onaardse zangen kwellen
In tonen, die verminken
Uit de immense hemelse hellen
Reacties op dit gedicht
| Ana (stacia): | Vrijdag, juli 19, 2002 09:41 |
| De eerste in de rij van "klare klanken" die ik lees : zeer zeer goed bevonden. liefs ana |
|
| *!_Joda_!*: | Vrijdag, juli 19, 2002 01:27 |
| wat een voorbeeld stukje van alliteratie... zonder zever goed gekeurd. Als alles zo zuiver zou zijn, dan denk ik in jouw taal te juichen... ^__^ Joda |
|
| linda vangheluwe: | Vrijdag, juli 19, 2002 00:56 |
| mooi verwoord. liefs linda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||