Gebonden verlangens
Ik keek in je ogen,
zag een traan rollen.
In de weerspiegeling
lag je onverwerkte verdriet
Ik zag je mond,
dicht gesnoerd door
de hand van het leed
om geen woorden te spreken.
Ik zag je handen
gebonden op je rug,
zodat je me niet
kon omhelzen om je te troosten.
Maar het mes van de liefde
zal je ogen drogen,
je handen los maken
en mijn armen schenken.
Troostend zal ik je
weg voeren naar
het paradijs waar liefde de koning is
die de scepter zwaait.
zag een traan rollen.
In de weerspiegeling
lag je onverwerkte verdriet
Ik zag je mond,
dicht gesnoerd door
de hand van het leed
om geen woorden te spreken.
Ik zag je handen
gebonden op je rug,
zodat je me niet
kon omhelzen om je te troosten.
Maar het mes van de liefde
zal je ogen drogen,
je handen los maken
en mijn armen schenken.
Troostend zal ik je
weg voeren naar
het paradijs waar liefde de koning is
die de scepter zwaait.
Reacties op dit gedicht
| Soledad: | Vrijdag, juli 19, 2002 15:18 |
| Pff..die johan kan ook wel een beetje zeuren. Ik vidn het gedicht mooi, zonder meer. En ik denk dat Prutske jou echt verdiend, en jij haar. Heel veel liefs van mij. |
|
| Johan Bovyn: | Vrijdag, juli 19, 2002 07:52 |
| Beroerende poëzie. Al klinkt de voorlaatste strofe voor mij niet goed: een mes dat ogen kan drogen? Ik zou gewoon schrijven: 'Maar liefde/ zal je ogen drogen.' Verder vertel je in de laatste versregel nog eens wat er al staat in de voorlaatste. Ik vind dat woordgebruik met die scepter zelf ook té cliché, maar vooral staat de Gedachte al verwoord in de uitdrukking: 'waar liefde koning is'. Het slot van jouw gedicht klinkt voor mij toch beter als volgt: 'het paradijs waar /' 'liefde d |
|
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juli 19, 2002 01:01 |
| nou nou bertus toch weer een staaltje gevoel en ridderschap (OO) effe stiekum kijken psst er staat een paard in de gang oeps (HIHI) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||