op een plekje
waar niemand het ziet
staat hoog in de wolken
een huisje vol verdriet.
met ruitjes en buitjes
en tranen met tuitjes
met huiltjes en snikjes
en deurtjes opzij.
verdrietjes van jou
en verdriejes van mij.
en zet men daarboven
een vensterje open,
dan komt het verdriet
uit de wolken gelopen.