De tranen van de nacht
De stem waar ik op wacht die vraagt waarom mijn gezichtje nooit lacht
Zoveel verdriet, ik wil dat niemand het ziet
Waarom ben je zo ploteling weggegaan?
Waarom laat je mij hier helemaal alleen staan?
De stem die vraagt waarom ik huil
De stem die vraagt waarom ik al mijn tranen voor anderen verschuil
Al die vragen die ik stellen wil
Een ander kan dat, dat is het verschil
De stem in de nacht die mij verteld dat mama verdriet heeft omdat mijn gezichtje niet lacht
De stem in de nacht die zegt dat mama voor altijd op mij wacht
Misschien kon je niet anders, en moest je wel gaan
Maar er is zoveel niet gezegd, zoveel niet gedaan
Jij wil niet dat ik om je huil
Is het dan beter dat ik al de tranen verschuil?
Als mensen denken dat de pijn er dan niet is, dan hebben ze het mis
Het zal altijd bljiven en zal nooit weggaan
Niemand kan je plek vervangen
Dat verlangen, naar liefde en warmte van jou
Mam, je weet toch wel dat ik van je hou?
Tmaar