Verdwaald
Een vlammetje,
een heel klein lichtje,
een teken van hoop,
flakkerend diep in mij.
Stilaan dooft het licht,
mijn hart raakt verdwaald in het duister,
en hoort alleen nog het zachte gefluister,
van verre stemmen,
smekend om iemand,
die weer licht in mijn hartje brengt.
Reacties op dit gedicht
| dammage: | Zaterdag, oktober 05, 2002 19:48 |
| zet het deurtje van je hart open, zodat het licht in grote maten kan binnen stromen | |
| Thecool: | Vrijdag, juli 19, 2002 16:51 |
| hm flikker licht misschien of oer vuur |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, juli 19, 2002 16:29 |
| Een dwaallichtje... | |
| shy-girly: | Vrijdag, juli 19, 2002 16:19 |
| Mooi gedciht is dit!! Laat dat licht in je hart weer sterk branden!! Liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||