bij zonsondergang
bij zonsondergang,
rolt een traan over mijn wang.
een traan van geluk,
voor de laatste zonnestraal die ik pluk.
bij zonsondergang,
ben ik niet meer bang.
ik voel mij groeien,
en als een bloem open bloeien.
bij zonsondergang,
voel ik de innerlijke dwang.
de onzekerheid verdwijnt,
de inspiratie verschijnt.
bij zonsondergang,
hoor ik het gezang.
van de dichterlijke vrijheid.
§linda§
rolt een traan over mijn wang.
een traan van geluk,
voor de laatste zonnestraal die ik pluk.
bij zonsondergang,
ben ik niet meer bang.
ik voel mij groeien,
en als een bloem open bloeien.
bij zonsondergang,
voel ik de innerlijke dwang.
de onzekerheid verdwijnt,
de inspiratie verschijnt.
bij zonsondergang,
hoor ik het gezang.
van de dichterlijke vrijheid.
§linda§
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||