levenslicht
levenslicht
Levenslicht dat zag ik 16 jaar geleden
Mijn levenslicht brand nog steeds.
Volgens mij net zo helder als toen,
net een volle maan in de donkere nacht.
Levenslicht dat hebben mij ouders mij geschonken.
En het brand nog steeds, net zo helder als toen.
Ik ben ze heel dankbaar voor mijn helder levenslicht.
Net zo mooi als een mooie zonsondergang.
Levenslicht, iedereen heeft het,
Maar wat doe je er mee,
Zorg dat je het brandend houd,
Alleen dan zul je gelukkig leven...
Reacties op dit gedicht
| Worteltje: | Vrijdag, maart 14, 2003 12:53 |
| ik hoop voor jou een gelukkig leven!! mooi dichie! Kussies Worteltje |
|
| gunther vandenberghe: | Zaterdag, juli 20, 2002 15:39 |
| knap weet waar je over spreekt denk ik... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xxx-me-xxx | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||