wil je moi wel begrijpen?
wetend dat ik je nu niet spreek
ik mis je zo
lijkt mij een eeuwigheid te duren
jij bent zo lief
en zo aardig
maar ik weer dat mijn droom
onberijkbaar is
ik zie de buien al hangen
wetent dat het niet kan
en dat het onmogelijk is
liefie ik mis je zo!
ben je er wel voor me?
en sta je nog wel open?
gelijk denk ik er weer aan
rijen met vragen
ijndeloos door mn hoofd
pas als ik je weer spreek
en je me misschien begrijpen kan
negeer ik net die ene vraag
?? dwalen dus nog steeds rond....
16-07-02
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: davelonne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||