Echte vrienden
Er zijn mensen,
die naar mij luisteren,
naar mijn verdriet en mijn pijn.
Die samen met mij lachen,
als de grap nogal stom.
Er zijn mensen,
die er altijd en overal voor mij zijn.
Bij deze mensen kan ik mij zelf zijn.
Maar er zijn ook mensen,
die hun wegdraaien als ik verdriet heb.
Die niet kunnen lachen,
om een stomme grap.
Maar er zijn mensen,
die er niet voor mij zijn.
Bij deze mensen kan ik niet mezelf zijn.
Deze mensen hebben mijn ogen doen opengaan.
Ik weet nu wie mijn echte vrienden zijn...
Reacties op dit gedicht
| ylsa: | Zondag, december 22, 2002 20:07 |
| Echte vrienden leer je pas in moeilijke tijden kennen. En als je het dan moeilijk hebt dan zie je pas wie je echte vrienden zijn en dat zijn er dan maar weinig van de velë zogenoemde "vrienden". | |
| Karense: | Maandag, juli 22, 2002 12:42 |
| ik hoop dat ik 1 va ndie echte vrienden ben mooi gedichtje liefs, karense | |
| Mirke: | Maandag, juli 22, 2002 00:09 |
| Proficiat, hou ze maar dicht tegen je hartje. Groetjes Mirke |
|
| j.jonkers: | Maandag, juli 22, 2002 00:04 |
| mooi,,, goeie vrienden zijn zeldzaam. leen .. jan | |
| annieke_2: | Zondag, juli 21, 2002 22:30 |
| echte vrienden zijn zeldzaam koester ze groetjes annie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leen Stassen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||