We zijn allemaal wandelaars
We zijn allemaal wandelaars
We zijn
Allemaal
Wandelaars
We lopen
Door het
Leven
Heen
We komen
Berg en Dal
Tegen
De ene dag
Wordt sneller doorgelopen
Dan de
Andere
We lopen
Allemaal met ’n stok
Om vast te houden
Als het niet
Meer gaat
En er zal
Bij beide
Een dag komen
Dat het wandelen
Vanzelf niet meer
Lukken wil
We zijn allemaal wandelaars
Reacties op dit gedicht
