Nacht
Met tranen in mijn ogen,
staar ik naar de gouden maan.
Voor me liggen diepe dalen,
ooit heb ik hier met jou gestaan.
Toen kuste je mijn lippen zo zacht,
voor eeuwig zouden we samen zijn.
Nu sta ik alleen in de donkere nacht,
voel me eenzaam, verlaten en klein.
Ik weet dat je nooit meer terug zal komen,
maar hoop dat je nog even aan me denkt,
terwijl de regen zich met mijn tranen mengt.
staar ik naar de gouden maan.
Voor me liggen diepe dalen,
ooit heb ik hier met jou gestaan.
Toen kuste je mijn lippen zo zacht,
voor eeuwig zouden we samen zijn.
Nu sta ik alleen in de donkere nacht,
voel me eenzaam, verlaten en klein.
Ik weet dat je nooit meer terug zal komen,
maar hoop dat je nog even aan me denkt,
terwijl de regen zich met mijn tranen mengt.
Reacties op dit gedicht
| Dolf de Jong: | Woensdag, maart 16, 2005 23:41 |
| Chantal meid ben je mal er zijn nog heel veel goeie in getal zie mij maar eens aandachtig aan dan laat je voor hem nooit meer een traan dan pas zal je weten hoe snel een mens weer kan vergeten. xxx Dolf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: chantal | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2000 | ||
| Thema's: | ||