MOORTJE

Je was zo lief en zo trouw
Al die jaren bleef je bij ons
Dus hoe kan dit nou?

Niemand had dit verwacht
Je was altijd zo sterk, en nooit ziek
Je had zoveel kracht

Tot het moment dat je bijna niet meer at
Je werd steeds magerder
Er was iets aan de hand maar wat?

Naar de dierenarts die zou het wel weten
En inderdaad hij gaf je iets
En thuis ging je zelfs weer eten

Het waren je nieren, maar daar was wat voor
Een pilletje en een dieet
Maar jij kon niet langer wachten, lieve Moor

Het was te laat, je kon niet meer
Ik had eerst nog hoop
Je vechtte voor je leven, het deed zo'n zeer

Toen kwam het moment dat ik moest kiezen
Een lijdensweg of je verlossen van de ellende en pijn
Ik wist het meteen, al wilde ik je niet verliezen

Ik koos wat het beste was voor jou
Je keek me nog een keer aan
Met je grote bange ogen, waarom moet dit nou?

Toen kwam het moment, het deed zo'n pijn
Ik aaide je nog en toen was het over
Je was weg, zo snel, waar zou je nu zijn?

Dit heb jij niet verdiend
Lieve Moor, waarom moest jou dit overkomen
Jij bent onvervangbaar, jij was mijn grote vriend

Ik heb je begraven het deed zo'n zeer
Jij in die koude grond
Nu zie ik je nooit meer

Ook al was dit 't beste voor jou
Ik zal je zo missen
Nooit meer kroelen, geen gespin, geen miauw

Ik zal je nooit vergeten echt niet
Je zit in m'n hoofd en in m'n hart
Mijn kanjer ik heb zo'n verdriet

Jij ligt daar maar buiten in de kou
Rust zacht lieve Moor, lekker slapie doen
Ik zal je nooit vergeten, ik hou nog steeds van jou.

dag lieverd, ik mis je verschrikkelijk, rust zacht
-xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx-jes van je baasje