De stilte
Ik hoor de stilte
van je lippen
en zie de tranen
in je lach
Ik voel de kilte
van je armen
en smaak het bittere
in je woorden
Ik zie je
zoals je bent
vanbinnen
Waarom
laat je me dan
nog steeds niet toe?
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Woensdag, juli 24, 2002 13:03 |
| Arme Marthe, je zult die persoon beslist goed zien, maar in die hoedanigheid kan hij/zij jou niet ontvangen! Ik wist best dat mijn oma een kale kop had, maar ik moest buiten wachten tot zij haar pruik opgezet had. Begin eens met die persoon 'mooi' te maken, trots op zichzelf laten zijn. Dan gaan er misschien luikjes en deurtjes open en krijg je te zien wat je misschien allang vermoedde. |
|
| Robski: | Dinsdag, juli 23, 2002 03:16 |
| Heel mooi geschreven lieverdje... En van mij weet je 't.. voor jou ben ik een open boek.. en als je met vragen zit.. gewoon, ja, vragen ;) *knuffffffffffxxx* ik hou van je Heel veel liefssss je Robje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Toonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||