Zo klein
Tien vingertjes,
zo fijn.
Tien teentjes,
zo klein.
Een huidje, als een perzik
zo zacht.
Zo heel erg welkom,
in spanning verwacht.
Zo’n heel klein mensenkind,
op deze grote aarde.
Is voor z’n ouders,
van onschatbare waarde
zo fijn.
Tien teentjes,
zo klein.
Een huidje, als een perzik
zo zacht.
Zo heel erg welkom,
in spanning verwacht.
Zo’n heel klein mensenkind,
op deze grote aarde.
Is voor z’n ouders,
van onschatbare waarde
Reacties op dit gedicht
| hanny : | Woensdag, juli 24, 2002 09:30 |
| Even ter verduidelijkeing. Ik ben voor de 7e keer oma geworden, maar toch is het een beetje van jezelf. Bedankt voor de lieve reacties. Groetjes Hanny. |
|
| kimberley: | Dinsdag, juli 23, 2002 17:39 |
| gefeliciteerd, hmmmm heerlijk om zo weg te dromen. opeens is al het leed even vergeten. veel plezier met z'n drieen dikke kus lollygirl |
|
| Junkie XS: | Dinsdag, juli 23, 2002 17:09 |
| ech een lief gedichie!!! | |
| DrieGeetjes: | Dinsdag, juli 23, 2002 16:55 |
| ;-)) | |
| manuella smit: | Dinsdag, juli 23, 2002 15:08 |
| ja dat is waar, ook mijn dochtertje is mijn alles waard..mooi geschreven..xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: hanny | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||