Bedankt



Zoals er wel eens vaker door ons een besmettelijk woord wordt gezegd,
En het toch maar puur een uitdrukking is van dank,
Zo vaak wordt ons ook het zwijgen opgelegd,
En ebt het gesprokene langzaam weg in een steeds stiller wordende klank.


Ondanks die vanzelfsprekendheid die in een vriendschap behoort te zijn,
Wil ik jullie toch graag laten zien hoezeer ik jullie waardeer.
Want gedurende nu al zo’n lange periode van mijn zorgen en pijn,
Stonden jullie toch altijd klaar voor mij, iedere keer maar weer.


Ik heb menig uurtje op jullie schouders kunnen huilen.
Met raad en daad en vooral geduld hebben jullie me bijgestaan.
Indien het nodig was lieten jullie me in je huis schuilen.
Je moest eens weten wat jullie met al die steun voor mij hebben gedaan.