Lieve opa.
Het is al langgeleden, al een half jaar geleden.
Ik kan het niet verwerken.
In me gedachten denk ik kon ik je hand maar vasthouden of
je een dikke knuffel geven.
Zelfs dat kan niet meer.
Het doet zo'n zeer.
opa's komen de kleinkinden van school halen, of knuffelen met elkaar. Dan denk ik weer ik wou dat ik met me opa ook kon knuffelen.
En ik weet ook niet meer , hoe ik me oma moet helpen het wordt allemaal veel moeilijker.Ik heb een foto van hem op me buro. Elke dag als ik ga slapen geef ik de foto een kusje en zeg ik, Opa ik mis je kom terug. Maar toch zien we in dat je niet anders kon , want je kon niet verder met al die pijn. Maar een ding wil ik kwijt. Opa ik hou van je en ik mis je.
xxxxxxxxx-jes Lisette