droevig gevoel
Droeverig gevoel
----------------
Ik heb nu zo'n droeverig gevoel,
heel appart waar niemand maar ook
iets zal van begrijpen.
Het lijkt een beetje op een steen grandioos
wel heel alleen maar toch wel met veel vrienden
om zich heen.
Of het lijkt als een druppel dat door de kraan
loopt eerst ben ik maar zo klein tot
op het einde van het verhaaltje en dan
word ik reuzengroot.
Het is akelig maar gelijkertijd ook zeer bijzonder.
Het is spannend maar toch ook heel erg kwetsbaar
Het is grandioos maar heel appart en moeilijk uit te leggen.
Het is alleen maar gelijk ook vol drukte.
Het is lief maar het eindigt allemaal zo droevig...
dat is het gevoel dat nu in me zit.
----------------
Ik heb nu zo'n droeverig gevoel,
heel appart waar niemand maar ook
iets zal van begrijpen.
Het lijkt een beetje op een steen grandioos
wel heel alleen maar toch wel met veel vrienden
om zich heen.
Of het lijkt als een druppel dat door de kraan
loopt eerst ben ik maar zo klein tot
op het einde van het verhaaltje en dan
word ik reuzengroot.
Het is akelig maar gelijkertijd ook zeer bijzonder.
Het is spannend maar toch ook heel erg kwetsbaar
Het is grandioos maar heel appart en moeilijk uit te leggen.
Het is alleen maar gelijk ook vol drukte.
Het is lief maar het eindigt allemaal zo droevig...
dat is het gevoel dat nu in me zit.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: rowzijntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||