doodgaan
Daar lig je nu
In een kist onder de grond
Waarom moest dat nu toch gebeuren
Dit verdiende je niet
Toen ik je zag op je sterfbed
En jij me zei
Lieve schat nu is het voorbij
Ik kon het maar niet geloven
En nu is het een feit
Nu ben je begraven
En zal ik je nooit meer terugzien
In een kist onder de grond
Waarom moest dat nu toch gebeuren
Dit verdiende je niet
Toen ik je zag op je sterfbed
En jij me zei
Lieve schat nu is het voorbij
Ik kon het maar niet geloven
En nu is het een feit
Nu ben je begraven
En zal ik je nooit meer terugzien
Reacties op dit gedicht
| emilie: | Donderdag, mei 01, 2003 11:56 |
| prachtig gedicht ! ik heb nog niemand dierbaars verloren allen mijn opa maar die was al overleden toen ik geboren werd.. nog veel sterkte emilie -xxx- |
|
| Lifeles: | Zondag, februari 16, 2003 19:02 |
| these things make life only harder good that you can write about it like that... echt heel mooi! |
|
| sofieketje: | Vrijdag, juli 26, 2002 20:27 |
| hey,ik ben mijn mama ook verloren,de avond voor ze dood is gegaan kon ik het ook niet geloven,nu na 4 jaar ben ik er nog niet over,onthou "je papa is pas echt dood als gij hem vergeten zijt" veel sterkte sofieke (lees mijn gedichten ook eens onder de naam sofieketje | |
| flyingbabe: | Vrijdag, juli 26, 2002 11:42 |
| je zie hem wel nog terug in je gedachten ik; kan geloven dat je veel verdriet hebt maar elke mens moet zen verdriet verwerke en da moe jij ook doen, kriekie veel sterkte!! liefs babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kriekie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||