* dromenland *
het zoette avondrood,
snijdt door de bladeren heen,
naar een plek,
die geen mens betreden zal,
ergens in het helal,
waar de nimfen,
onverstoord werken,
waar het riet zuiver fluit,
waar de wind zingt,
in plaats van huilt,
de plek voor de goden beslist,
die over het gras zweven,
met iedere dag een lach op hun gezicht,
rijk zijn van het leven,
die zingen in het avondlicht,
Reacties op dit gedicht
| Laurier: | Woensdag, juli 31, 2002 14:42 |
| Melancholisch, dromerig, zachtjes zwevend,verlangend, mooi! Jij moet beslist even luisteren naar Clair de Lune van Claude Debussy en Opus 28, nr 15 (Regendruppels) van Chopin, de nocturne 1 van Chopin en de Liebestraume III van Liszt. Uw gedicht wordt dan bijna een tastbaar maar ongrijpbaar geheel. Groetjes en nog veel succes op jouw melancholische zoektocht. Jo |
|
| PeterdB: | Vrijdag, juli 26, 2002 21:38 |
| leuk en fantasievol gedicht | |
| kitte: | Vrijdag, juli 26, 2002 19:34 |
| prachtig, echt waar liefs |
|
| waterval: | Vrijdag, juli 26, 2002 16:45 |
| héél erg mooi gedicht.... heb er van genoten.... |
|
| Albrecht Paul: | Vrijdag, juli 26, 2002 15:16 |
| 'zoete' en 'heelal' - verder toch een magisch-mystieke tekst. Dat stukje van riet en wind proeft heerlijk. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||