Neem maar,
Ik proef nu reeds het brood,
dat ongegeten blijven zal.
Zijn vlees deert me niet,
zijn bloed laat me koud.
Nu.
Ik proef nu reeds het bitter,
van je zilte tranen,
bij het verliezen van je grond,
in haar hersterven.
Ik proef nu reeds het grijs,
van de drukkende stilte,
die ik voor je,
zal trachten te overstemmen.
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, augustus 08, 2002 19:41 |
| overstem het svp! | |
| free: | Vrijdag, juli 26, 2002 23:31 |
| heel mooi.... liefs free ~((O))~ |
|
| PeterdB: | Vrijdag, juli 26, 2002 21:44 |
| prachtig gedicht Charly! | |
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juli 26, 2002 19:19 |
| :0 tovenaar top (::) |
|
| eddy daemen: | Vrijdag, juli 26, 2002 16:49 |
| wie zegt dat die nederlanders niet kunnen dichten in hemelse rijmen verzen en toonaarden en in hun verre dromen leeft alles ...meer is er niet mooi charly...... | |
| flyingbabe: | Vrijdag, juli 26, 2002 16:48 |
| triestig maar mooi! | |
| shy-girly: | Vrijdag, juli 26, 2002 16:02 |
| prachtig gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||