ontdooi me
Mijn hart is bevroren
het ligt vol met ijs
ik wil je graag toebehoren
het brengt me van de wijs
Als jij het nu zou aanraken
dan smelt het ijs meteen
jij kan mij heel gelukkig maken
en jij weet dat ik het meen
Dus neem mij in jouw armen
streel mij heel intens
de liefde zal m'n hart verwarmen
dat is heel stilletjes mijn wens
Ik voel m'n hart ontdooien
je geeft er steeds meer aan toe
jou gevoel naar mij gaat ontplooien
en weet dat ik er aan meedoe
26-12-00
Over dit gedicht
| Auteur: Stranger | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2000 | ||
| Thema's: | ||