Het hele sprookje
Daar is dan toch het moment gekomen
ik hou het echt niet langer vol
als leeggezogen door jouw liefde
jij onbereikbaar, mijn ogen hol
probeer mij langzaam te vergeten
geloof me lieverd, ook ik heb pijn
maar ‘t is denk ik beter, zo voor ons tweeën
als ik toch niet echt de jouwe kan zijn
Ik ben je soulmate en je vriendje
maar ‘k wil het hele sprookje, want minder doet te pijn
Ik zal je nooit vergeten en op je blijven wachten
totdat je zegt dat ik echt van jou zal zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tijm_Wadens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||