Een enkel leven
Sluit nu je ogen mijn allerliefste
en denk nu toch eens heel goed na
en wees eens eerlijk, ja echt heel eerlijk
voordat je zegt "ik ben bang, ik ga"
Stap je trein in en kijk naar buiten
en vertel me eerlijk wat je ziet
Kom in de mijne en doe hetzelfde
en zeg me pas dan "jij bent het niet"
Een kwestie van lef en veel vertrouwen
onze wereld staat op zijn kop
bedenk dan goed, mijn lievelinge
een enkel leven, dan is het op
Reacties op dit gedicht
| Inge Lambrichts: | Zaterdag, juli 27, 2002 12:39 |
| niet iedereen is even moedig om de stap naar het onbekende te zetten...misschien dat tijd raad brengt, wie weet | |
| Marieke 14: | Vrijdag, juli 26, 2002 20:48 |
| mooi mooi mooi! en ik denk dat degene voor wie het bedoelt is het heel lief van je vind! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tijm_Wadens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||