gedachten
Kijkend naar de zonsondergang,
smelten mijn gedachten mee.
Meewaaiend met de wind,
Gaan ze richting zee.
Maar met zonsopgang,
Komen ze terug.
Hoewel ik ze verdring.
Kan ik niet zonder,
Ik draag ik ze op men rug.
Dus wachtend en hopend,
kijk ik er elke dag naar uit.
Dat de zon ondergaat,
en men gedachten smelten,
zonder ook maar één geluid.
smelten mijn gedachten mee.
Meewaaiend met de wind,
Gaan ze richting zee.
Maar met zonsopgang,
Komen ze terug.
Hoewel ik ze verdring.
Kan ik niet zonder,
Ik draag ik ze op men rug.
Dus wachtend en hopend,
kijk ik er elke dag naar uit.
Dat de zon ondergaat,
en men gedachten smelten,
zonder ook maar één geluid.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: birdy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||