morgen
morgen wordt een zwarte dag
een dag van verdriet
een dag van malen
een dag van herinneringen naar boven halen
een dag van verdriet
van afscheid nemen
van stromende tranen
niet te stelpen
van troostende woorden
die niet kunnen helpen
van kinderogen
donker van niet begrepen pijn
van vragen steeds waarom
waarom mocht hij niet meer bij ons zijn
van samenzijn
en rouwen
dragen van je kist
mijn god wat is uw doel hiermee
ik wilde dat ik het wist
morgen is de laatste keer
aangeraakt door handen
word jij met grenzeloze onmacht
naar je graf gebracht
een dag van verdriet
een dag van malen
een dag van herinneringen naar boven halen
een dag van verdriet
van afscheid nemen
van stromende tranen
niet te stelpen
van troostende woorden
die niet kunnen helpen
van kinderogen
donker van niet begrepen pijn
van vragen steeds waarom
waarom mocht hij niet meer bij ons zijn
van samenzijn
en rouwen
dragen van je kist
mijn god wat is uw doel hiermee
ik wilde dat ik het wist
morgen is de laatste keer
aangeraakt door handen
word jij met grenzeloze onmacht
naar je graf gebracht
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Woensdag, december 27, 2000 14:15 |
| het wordt mij teveel...inderdaad god wat is uw doel!!!!!!!!! | |
| ilona: | Woensdag, december 27, 2000 12:49 |
| brengt herinneringen naar boven,....zie alles in een flits voorbij gaan.....maar helaas......het is niet anders....ik denk aan je bij het afscheid nemem....liefs ilona | |
| Mark: | Woensdag, december 27, 2000 11:20 |
| Krijg het er koud van...sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2000 | ||
| Thema's: | ||