Ik struikel over de nacht.
Tijdelijk gevangen door de eeuwigheid,
verdrink ik in mijn eigen duisternis.
Gevoerd door de wind
verdwaal ik even in het niets.
De waarheid,
verpakt in roze papier,
vertroebelde mijn blik.
Halve waarheden beconcurreren de waarheid,
overlappen elkaar tenslotte,
dreigen te versmelten
tot een eigen realiteit
Zachtjes gewiegd
door de gevormde emulsie,
slaap ik vredig weer in.