Hopeloos...
Hopeloos verloren
in een draaikolk
van gevoelens.
Hopeloos gevangen
in een web
van verwarde gevoelens.
Hopeloos verdwaald,
in de donkere nacht,
waar de dood op me wacht.
Hopeloos meegesleurd
in de zware golven
van eeuwige schuld
Hopeloos verdronken,
in het woelige water
van verdriet.
Hopeloos...
Reacties op dit gedicht
| dammage: | Vrijdag, augustus 23, 2002 12:55 |
| hopenloos verloren in je grote verdriet waardoor je de schone dingen van het leven niet meer ziet maar laat je kop niet hangen er zal een dag komen dat er in je hart terug geluk zal wonen |
|
| vipergirl: | Zondag, juli 28, 2002 22:45 |
| mooi gedicht | |
| Nicolette: | Zaterdag, juli 27, 2002 22:00 |
| Maak een lekkere kop thee Geniet van de warmte ervan Troost je met de gedachte Dat dit voorbij gaat voorbij Er komt een dag Dat je terugleest Je voelt de pijn Maar je weet ook Zo erg als toen Zal het nooit meer zijn. Sterkte Nicolette |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||