de wereld
de wereld....
360 graden.
ergens in het heelal.
tussen de zon en mars.
daar staat ze mijn hele leven al.
70% water.
steeds maar draaiend om haar as.
regen, zonneschijn alles komt bij haar.
En ik bewoon haar pas.
tropisch regenwoud.
ze geeft het leven,
maar neemt het net zo makkelijk.
maar deze aarde heeft nog meer te geven.
dieren.
ieder organisme is er een,
insecten, spinnen of mensen.
zij maakt geen uitzondering, nee geen een
mensen
wij horen haar te beschermen.
maar waar tegen.
wat doen wij er aan.
Wij slopen haar met de grootste zorgen,
tot dat de aarde stopt met draaien,
dan zijn alle mensen tegelijk naar de,
haaien.
360 graden.
ergens in het heelal.
tussen de zon en mars.
daar staat ze mijn hele leven al.
70% water.
steeds maar draaiend om haar as.
regen, zonneschijn alles komt bij haar.
En ik bewoon haar pas.
tropisch regenwoud.
ze geeft het leven,
maar neemt het net zo makkelijk.
maar deze aarde heeft nog meer te geven.
dieren.
ieder organisme is er een,
insecten, spinnen of mensen.
zij maakt geen uitzondering, nee geen een
mensen
wij horen haar te beschermen.
maar waar tegen.
wat doen wij er aan.
Wij slopen haar met de grootste zorgen,
tot dat de aarde stopt met draaien,
dan zijn alle mensen tegelijk naar de,
haaien.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, juli 29, 2002 00:47 |
| ik dacht dat we naar de maan zouden gaan in een eindeloze nacht, maar dat blijkt mee te vallen, groetje, hans |
|
| viv: | Zondag, juli 28, 2002 03:06 |
| Goed beschreven..... Aarde, een blauw pareltje in een inktzwart universum...waar we helaas niet universeel mee omgaan... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: laartjem | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||