Het prinsesje van toen
Kijk haar vrolijk spelen, het prinsesje van toen
Zo gelukkig en zo onbevangen
Toen nog niet denken, maar alleen maar doen
Gods liefde in haar hart gevangen
Kijk haar nu groeien en studeren
Het wordt nu echt een volwassen meid
Is nu de echte wereld aan het leren
als ze onbewust het kaf van het koren scheidt
Kijk haar nu met haar kinderen sjezen
Ogenschijnlijk gelukkig, maar zoveel te doen
En heel diep kun je af en toe in haar ogen lezen
Waar is toch dat prinsesje gebleven van toen
Reacties op dit gedicht
| Spiritje: | Zondag, juli 28, 2002 11:23 |
| heel mooi en ook herkenbaar groetjes Spiritje |
|
| shining star: | Zondag, juli 28, 2002 11:17 |
| wat ontzettend mooi! Ik voel zelf elke dag hoe ik iets van mn ongedwongenheid en kindzijn verlies en dat vind ik zo erg!! heel mooi geschreven. Liefs... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tijm_Wadens | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||