Zij stond alleen
Enkel treurnis om haar heen
Zij was vervuld van pijn en verdriet
De mooie dingen zag ze niet
Velen mensen kwamen voorbij
Maar ze was alleen, alleen maar zij
Haar ogen hield ze stevig dicht
Gesloten voor het hemelse licht
Het hemelse licht dat haar wilde verwarmen
En met al zijn tederheid omarmen
Haar wilde zoenen met zoenen van goud
Vol hartstocht zeggen dat hij van haar houdt
Maar gesloten waren ook haar oren
om niets van de wereld te hoeven horen
Ooit had ze zich moeten sluiten
Voor alle pijn en geweld van buiten
Niemand zou haar ooit beminnen
Ook de liefde liet zij niet meer binnen
Maar haar hart was niet van steen
Er was een weg door het pantser heen
Een liefde zo sterk en krachtig
Teder, vreugdevol, warm en machtig
Zou haar koude hart verwarmen
en met zijn hemelse licht omarmen
Haar zoenen met duizend zoenen van goud
En zeggen dat hij van haar houdt