Jotie ’T Hooft (1956 – 1977)
Het was waar, zei ik
Hij speelde met woorden als geen ander
Maar wat had dat te betekenen
Zo bleek was hij in mij
Op de foto van toen
En wat toen? Te doen?
Schreeuwlandschap, junkieverdriet
Een jongen van éénentwintig jaar
Vlaanderens grootste poète maudit
Hij flirtte met het einde
De mens, een naald zoekend naar een ader
De cultus van de dood
Waarom is dit bestaan zo hard, Grote Vader
Het icoon van de zwarte romantiek
Een zielsmelodie in contramine
Roodbruine vloeistof op de kale muur van zijn sterftplaats
…overdosis cocaïne…
Hij speelde met woorden als geen ander
Maar wat had dat te betekenen
Zo bleek was hij in mij
Op de foto van toen
En wat toen? Te doen?
Schreeuwlandschap, junkieverdriet
Een jongen van éénentwintig jaar
Vlaanderens grootste poète maudit
Hij flirtte met het einde
De mens, een naald zoekend naar een ader
De cultus van de dood
Waarom is dit bestaan zo hard, Grote Vader
Het icoon van de zwarte romantiek
Een zielsmelodie in contramine
Roodbruine vloeistof op de kale muur van zijn sterftplaats
…overdosis cocaïne…
Reacties op dit gedicht
| debbie: | Dinsdag, augustus 06, 2002 16:14 |
| bangelijk goe verwoord! K ben ook fan. We mogen trots zijn op hem, ook al vinden vele van niet. |
|
| Koelemij, Harold: | Zondag, juli 28, 2002 19:22 |
| sjappo voor je verwording Paul trieste waarheid har (::) |
|
| lenore: | Zondag, juli 28, 2002 15:42 |
| Ben zelf grote fan van Jotie t' Hoofd.Ik bewonder zijn gedichten enorm,en vooral voor mijn prinses,vind ik geweldig. Ik vond zijn woorden donker,maar prachtig... Lotte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jimmy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||