Genieten2
De zon zakt sissend weg,
achter 's werelds horizon.
De avond valt, de stilte wacht,
wie zo iets moois verzon.
De zachte lach van een kind,
doet harten sneller slaan.
In bewondering voor al dat schoons,
kan j'er niet aan voorbij gaan.
Dus sta even stil bij 't leven,
't vliegt zo al veel te snel.
Je moet 't alle kansen geven,
dat leerde ik nu al wel.
achter 's werelds horizon.
De avond valt, de stilte wacht,
wie zo iets moois verzon.
De zachte lach van een kind,
doet harten sneller slaan.
In bewondering voor al dat schoons,
kan j'er niet aan voorbij gaan.
Dus sta even stil bij 't leven,
't vliegt zo al veel te snel.
Je moet 't alle kansen geven,
dat leerde ik nu al wel.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Karen Verhaegen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||