Verdriet
Een deel van mijn leven is zo zwart als de nacht,
en niemand, niemand had dat ooit verwacht.
Je krijgt het bericht dat iemand een leven heeft doen stoppen,
en daar gaat je hart duizend maal sneller van kloppen.
Dan opeens is je grote, lieve zus er niet meer,
en dat doet binnen in mijn hart zo zeer.
Waarom, waarom juist zij,
wat is dit nou voor maatschappij?
Je hebt zo veel verdriet,
maar er is een iemand die begrijpt dat niet.
Want hij,
hij kent geen medelij.
en niemand, niemand had dat ooit verwacht.
Je krijgt het bericht dat iemand een leven heeft doen stoppen,
en daar gaat je hart duizend maal sneller van kloppen.
Dan opeens is je grote, lieve zus er niet meer,
en dat doet binnen in mijn hart zo zeer.
Waarom, waarom juist zij,
wat is dit nou voor maatschappij?
Je hebt zo veel verdriet,
maar er is een iemand die begrijpt dat niet.
Want hij,
hij kent geen medelij.
Reacties op dit gedicht
| vipergirl: | Maandag, juli 29, 2002 22:11 |
| zoon mense jagen me het stuipen op het lijf! Het spijt me dat hij jullie pad heeft gekruist. Sterkte xxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bente | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||